Isu Jantina dalam Kecemerlangan Pendidikan - Chung Ting Yen

                           Isu ketidakseimbangan antara nisbah lelaki dan perempuan dalam dunia pendidikan telah merunsingkan pelbagai pihak. Masalah ini memerlukan perhatian yang segera demi mengecilkan jurang kecemerlangan akademik dan mengimbangi kelangsungan pendidikan antara kaum lelaki dan kaum wanita dengan baik.

                           Penguasaan pelajar perempuan dalam pencapaian akademik yang sentiasa cemerlang bagai memberi isyarat bahawa pencapaian pelajar lelaki mesti perbaiki jika tidak mahu terus ketinggalan. Biarpun sistem pendidikan yang diguna pakai tiada bezanya untuk mengukur kapasiti pencapaian dua jantina, mengapa pencapaian pelajar lelaki tetap tidak setara? Biarpun kemampuan pelajar lelaki sering kali dikatakan agak ketinggalan namun mereka masih boleh berjaya jika disokong dengan langkah yang betul. Hal ini telah menimbulkan persepsi bahawa pelajar lelaki memang mempunyai tahap kepandaian yang rendah berbanding dengan pelajar perempuan hingga menjadikan populasi kaum lelaki semakin pupus dalam pencapaian akademik.

                           Walaupun dominasi pencapaian akademik lebih terarah kepada perempuan, akan tiba masanya anjakan paradigma dijalankan bagi mengatasi pelajar perempuan. Perkara ini tidak mustahil kerana proses pengembangan, cara berfikir dan pendedahan yang berbeza. Pada peringkat awal, kecemerlangan pelajar perempuan agak ketara kerana mereka terdidik dengan sistem pembelajaran berstruktur. Pelajar perempuan secara biologikal memang mempunyai potensi menyelerahkan kematangan pada usia tertentu biarpun di sekolah rendah.

                           Kematangan pelajar perempuan boleh diperlihat melalui etika mereka semasa membuat kerja sekolah iaitu dengan sikap yang teliti, sering membawa buku dan rujukan di dalam kelas. Sebaliknya, pelajar lelaki lebih cenderung kepada bermain, bergurau senda serta mengusik rakan dan hanya mampu menumpukan perhatian dalam jangka masa yang pendek sahaja. Perbezaan biologikal ini memang benar kerana secara normalnya, perempuan memang matang dahulu dari lelaki. Namun begitu, kematangan lelaki dalam aspek pemikiran boleh menjadi sangat pantas apabila mencapai tahap remaja. Hal ini dikatakan kerana kebanyakan lelaki menggunakan akal untuk berfikir tetapi perempuan lebih cenderung berfikir menggunakan emosi.

                           Pernahkah terlintas dalam benak fikiran anda bahawa ketidakseimbangan jantina di institut pengajian tinggi dan dalam struktur pekerjaan adalah disebabkan oleh sistem pendidikan di Malaysia yang lebih mengutamakan prestasi akademik?  Masakan tidak, rata-rata nisbah kemasukan pelajar lelaki dan perempuan ke IPT adalah 40:60, dan difahamkan ada IPT yang nisbahnya 25:75! Ini merupakan hasil dari cara kita mendidik para pelajar yang mementingkan pencapaian pengetahuan berbanding dengan keperluan sebenar pendidikan sebagai memenuhi tuntutan hidup yang dapat menguasai ilmu.

                           Faktor gender telah memberikan kelebihan semula jadi kepada wanita kerana menurut kajian kadar ingatan mereka adalah lebih tinggi berbanding dengan lelaki. Disebabkan bentuk sistem pendidikan yang mengutamakan ingatan, yakni melontarkan kembali apa yang diajar di sekolah, maka lelaki didapati kurang cemerlang dalam setiap peperiksaan yang bersifat demikian.

                           Bagi mengatasi ketidakseimbangan tersebut, kita perlu keluar dari bentuk sistem pendidikan yang bersifat punitif. Dalam sistem pendidikan yang berorientasi punitif, mereka yang cemerlang dalam peperiksaan mendapat hampir kesemua peluang, manakala mereka yang kurang cemerlang akan ketinggalan. Keadaan ini sepatutnya diubah untuk membolehkan mereka yang lambat memahami proses menerima pengetahuan mendapat peluang kedua atau ketiga sebagai mana diinginkan oleh pendemokrasian pendidikan.

                Situasi ini perlu diberikan perhatian dan pertimbangan kerana mereka yang gagal dalam pendidikan turut menyumbang kepada masalah sosial dalam masyarakat. Mereka menganggap dirinya  tidak dapat menyumbang dan mengalami masalah dalam penerimaan masyarakat. Akibat daripada permasalahan tersebut, sistem pendidikan turut menyumbang kepada peningkatan jenayah di mana mereka tidak diberi peluang untuk memperbaiki pencapaian diri dalam sistem pendidikan. Oleh yang demikian, adalah menjadi tanggungjawab guru terutamanya untuk memastikan setiap pelajar dapat belajar dengan berkesan sehingga mereka boleh menjadi insan yang cemerlang.